Project Description
Zapraszamy na wyjątkowy wieczór „Słowo-grafie”, który będzie połączeniem poezji i malarstwa dwóch kobiet pochodzących z Podkarpacia – tworzących w różnych dziedzinach form ekspresji. Malarstwo i rysunki pochodzącej ze Strzyżowa, nieżyjącej już artystki Marii Zofii Markowskiej oraz wiersze Moniki Zając-Czerkies, dla której będzie to pierwszy, indywidualny wieczór poetycki. Zestawienie twórczości obu tych kobiet nie jest przypadkowe. Sztuki wizualne, w tym między innymi Markowskiej, stały się punktem wyjścia dla poezji Moniki. Czerpie ona inspiracje z malarstwa, fotografii i obserwacji codzienności.
Wieczór poezji i wernisaż wystawy malarstwa i rysunku odbędzie się 17 listopada 2023 roku o godzinie 18:00 w Centrum Dziedzictwa Kulturowego i Informacji Turystycznej SPICHLERZ w Tyczynie. Wystawę będzie można oglądać do 17 stycznia 2024 r.
Monika Zając-Czerkies
Animator kultury i fotograf, główny instruktor w Wojewódzkim Domu Kultury w Rzeszowie, równolegle pracuje w Podkarpackim Informatorze Kulturalnym. Absolwentka animacji kultury, specjalność: fotografia na Państwowym Pomaturalnym Studium Kształcenia Animatorów Kultury i Bibliotekarzy w Krośnie oraz dziennikarstwa na Wyższej Szkole Informatyki i Zarządzania w Rzeszowie. Pasjonatka starego kina, fotografii i malarstwa. Kocha czytać i pisać. Kolekcjonuje płyty winylowe oraz przedwojenne pocztówki z aktorami. Pasje te, przekłada na prowadzenie blogów tematycznych dot. kina: „Film-olśnienia, czyli KADRY ZE SNU. Blog Moniki Zając-Czerkies”; oraz poetyckiego: ”Poezjo/grafie_ Monika Zając-Czerkies”. Związana z Peronem Literackim Biblioteki Kraków od 2022 r. Członkini Społecznej Rady Kultury Miasta Rzeszowa, Regionalnego Stowarzyszenia Twórców Kultury oraz Koła Młodych przy Stowarzyszeniu Pisarzy Polskich w Krakowie.
Maria Zofia Markowska
Urodziła się w Strzyżowie w 1923 roku. Studia na Wydziale malarstwa Akademii Sztuk Pięknych w Krakowie w pracowniach profesorów Zygmunta Radnickiego, Zbigniewa Pronaszki i Jerzego Fedkowicza. Dyplom otrzymała w 1953 roku. Zorganizowała 35 wystaw indywidualnych malarstwa i rysunku, brała udział w ponad 150 wystawach ogólnopolskich i środowiskowych oraz w 50 wystawach sztuki polskiej za granicą, między innymi: Międzynarodowa Wystawa Młodych – Berlin (1956), Festiwal Młodzieży i Studentów – Wiedeń(1959), Międzynarodowa Wystawa im. Joan Miro – Barcelona i Gijon (1970), IV Międzynarodowa Wystawa Rysunku- Jugoslawia (1974), Christchurch Arts – Festiwal International of Drawing Christchurch – Nowa Zelandia (1978). Jako kilkakrotny przedstawiciel ZPAP uczestniczyła w wymianie kulturalnej w Norwegii, b. ZSRR i Jugosławii. Stypendystka Rządu Francuskiego w 1963 r, Ministerstwa Kultury i Sztuki w 1967/77. Laureatka wielu nagród i wyróżnień. Odznaczona Złoty Odznaka ZPAP( 1976), Odznaka Zasłużony Działacz Kultury (1981), Złotym Krzyżem Zasługi(1982). Była typową kolorystką o ekspresyjnych skłonnościach. Jej obrazy cechuje zamierzony brak szczegółów. Budowała swe dzieła kolorem, a jego gama utrzymana jest w głębokich tonach i dopełniających je kontrastach. Takie skłonności niemal z reguły wykluczają rysunek – Markowska była jednak chlubnym wyjątkiem od tej reguły. Ogromną pracą i nie mniejszym od niej talentem wykształciła swą własną, niezmiernie sugestywną kreskę, która stawia ją w rzędzie najwybitniejszych naszych rysowników wszystkich czasów. Uprawiała twórczość w zakresie malarstwa sztalugowego, ściennego, grafiki i rysunku, projektowania gobelinów. Zajmowała się również pracą dydaktyczną – była docentem Zakładu Rysunku i Rzeźby na Wydziale Architektury Politechniki Krakowskiej (1961-1982 ). Jej prace znajdują się w zbiorach Muzeum Narodowego w Warszawie, Krakowie, Muzeum w Bielsku-Białej, Bytomiu, Rzeszowie, Tarnowie, Szczecinie, Olsztynie, Zbiorach Sztuki na Wawelu i wielu innych kolekcjach państwowych i prywatnych. Zmarła w 1994 r w Krakowie i spoczywa na cmentarzu w Krakowie.
